نثر وبلاگی؛بایدها ونبایدها
زبان به عنوان یک پدیده اجتماعی همواره در ملل مختلف یک عنصر تعین کننده و تاثیر گذار بوده و هست. زبان فارسی با گنجینه ای که قرنهای متمادی نویسندگان شاعران و محققین بر غنای آن افزوده اند همواره باعث فخر فارسی زبانان بوده است.
گسترش روز افزون اینترنت و به تبع آن صفحات فارسی زبان که آمار تخمینی آن به هشت ملیون صفحه فارسی می رسد بدون شک چالش جدیدی را فرا روی زبان کهن فارسی قرار داده است.
وبلاگ ها به عنوان صفحات نوشتاری که باعث هجوم هرچه بیشتر فارسی زبانان به اینترنت شدند امروزه جایگاه قابل تاملی را برای خود فراهم کرده اند. البته بنده در این نوشتار قصد تحلیل این پدیده را ندارم تنها به طرح این موضوع یعنی نثر وبلاگ ها بسنده می کنم.
بدون شک ویژگی مشترک تمام وبلاگ های فارسی زبان استفاده از نثر زیبای فارسی است در مورد نثری که در این صفحات رواج یافته دو نظریه مطرح است گروهی از محققین به استفاده بی قید وبند تعدادی از کاربران اینترنتی از زبان فارسی هشدار داده اند نثری که اغلب کاربران در صفحات خود از آن سود می برندبا فارسی معیار فاصله دارد. و بیشتر به زبان گفتار نزدیک است ورود هر اصطلاح یا واژه ای به حریم آن آزاد است و استفاده از اصول نگارشی خاصی مورد نظر نیست.
در مقابل این گروه تعداد دیگری از محققین خلاف این عقیده را دارند این گروه معتقدند زبان به عنوان یک پدیده اجتماعی ناگریز از قرار گرفتن در مقابل این چالش هاست . هر وبلاگ یا صفحه ای در اینترنت به فراخور موضوع خود نوع نوشتنش را نیز انتخاب می کندو نمی توان به نوع خاصی از نوشتن اصرار کرد. ورود بسیاری از واژه های بیگانه نیز به عرصه زبان فارسی البته باید با اصول و قواعدی همراه باشد اما بدون شک بر غنای دایره لغات فارسی افزوده خواهدکرد.
