برای یک دوست

سلام
این روزها ردپای حضور شما را کمتر در کامنت های دوستان می بینم. تا حدودی می توانم حدس بزنم کدام مشغله می تواند باعث این اتفاق باشد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عشق به هنر و نوشتن، انگیزه ای بزرگ برای نقد و نظر جهت پبشرفت به آدمی می دهد حتی اگر دنیای پیش رو دنیایی مجازی باشد. البته دیگران را نمی دانم اما دنیای مجازی ما دنیایی ست که واقعیت را در آن می ریزیم  پس آنقدرها هم نمی توان مجازیش نامید. به اعتقاد من این دنیا که خونگرمانی چون شما در آن قلم می زنند سراسر شور است و تجربه که وقتی تحلیل بزرگانی چون شما بر نوشته های سایر دوستان سایه نیفکند انگار چیزی کم دارد این فضا!...
پر رنگ تر باشید استاد اگر چه موانع بلند باشند 

مطلب بالا کامنت موسی نویسنده وبلاگ ذهن زیباست و البته از سر مهر و لطف همواره بی دریغ شان...موسی راست می گوید این چند وقت گذشته بسیار شرمنده دوستان عزیزی همچون او بوده ام وبلاگ حاضر را مدتها نتوانستم به روز کنم و حتی فرصت حضور و استفاده از مطالب بسیار زیبای دوستان هم فراهم نبود . 

در مورد فضای نقد و نظر در دنیای مجازی یا به قول موسی عزیز دنیای حقیقی بحث طولانی پیش روست با وجود ضرورت نظر و گفتمان برای استمرار فضای مجازی اما متاسفانه هنوز بسیاری از کاربران این فضا به ارتباط یک سویه معتقد هستند و نظرات دیگران را چندان تاب نمی آورند به ویژه اگر این نظر حلاف آنچه آنها می اندیشند باشد البته دوام این آدمها در این فضا چندان طولانی نیست اما به سرعت صندلی آنها توسط تازه واردان دیگری اشغال می شود.