هرمز نو

دلمشغولی های یک جنوبی

هرمز نو

دلمشغولی های یک جنوبی

دریغ و افسوس از...

گویش بومی هرمزگان و ظرفیت های پیدا و پنهانش نگاههای بسیاری را در این سالها متوجه خود ساخته است از محققینی که برای کنکاش در این مورد قاره ها را پیموده اند تا علاقمندان بیشماری که در همین حوالی دور و نزدیک دغدغه این مهم را دارند اندک نیستند اما این تنها یک روی سکه است روی دیگر آن مسکوت ماندن این دغدغه هاست در این سالها کمترین مطالب مکتوب در این حوزه به چاپ رسیده است بسیاری از آثار قلمی شده به لحاظ نداشتن تمکن مالی مولفین در قفسه های شخصی شان خاک می خورد و در استانی که مراکز تجاری اش مانند قارج سر از خاک بیرون می آورند هیچ دست حمایتی برای محققین این حوزه نیست در مراکز دولتی نیز عنوان و ردیفی برای این موضوع تعریف نشده است و اصلن گویشی به نام گویش بومی وجود ندارد تنها همایش های دهن پرکن اسمی هستند که باید برای آنها با دست و دلبازی هرچه تمام تر هزینه کرد و نگارنده و خیلی های دیگر برای چاپ آثارشان باید همچنان در به در پرسه بزنند 

 

گازی دلپذیر موج

صُحب که اَبوت صدایِ تو

پشتِ درِ خونه یِ مِن

پنجره که وآز اَکُنم

صدایِ موج و ساحلن

                                    تا گلِ خورشید اَرست

                                   پنهُن اَبوت سایه ی شُو

                                   اَنین و خُب نگاه اَکن

                                    عکس خُ تُو زلالِِ هُو

صدایِ جاشووُن و لنچ

صدایِ مرغِ دریایی

یه صُحب جُن اِ راه اتیت

یه صُحب خیلهِ رویایی

                                گازیِ دلپذیرِ موج

                                رو ماسه وُن ساحلی

                                اِ دریا و صُحب خَوشی

                               آشفته بودن هر دلی

نجوایِ جُونی رو لُوُن

اَخُوندنَن یِ مَردُمن

تَوا همیشه خَوش بَشی

دل خُ به دریا بِرَ سُن

 

                                              بداله شهرجو - خرداد۸۹ - میناب

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد