هرمز نو

دلمشغولی های یک جنوبی

هرمز نو

دلمشغولی های یک جنوبی

گفتگو با خبرگزاری ایسنا

درآستانه روز شعر و ادب فارسی
یداله شهرجو شاعر و نویسنده هرمزگانی:
شاعران امروز، قید و بندهای انجمن های ادبی را بر نمی تابند
نمی توان به حمایت مسوولین فرهنگی در عمل خوشبین بود

فرهنگی و هنری  26/6/1389  15:09:00

896-4487-5 کد خبر

یک شاعر و نویسنده هرمزگانی گفت: انجمن های ادبی رونق گذشته را ندارند و تاثیر خود را از دست داده اند، زیرا شاعران امروز ، قید و بندهای انجمن های ادبی را بر نمی تابند.

"یدالله شهرجو" در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خلیج فارس، تصریح کرد: شعر امروز هرمزگان همراه و موازی با شعر معاصر ایران پیش می رود. شعری که خلاقیت، نوآوری و جوانی، ویژگی های شاخص آن است، شخصیت هایی که در سال های اخیر در این جریان ادبی چهره شده اند اغلب جوان و جویای نام هستند و پتانسیل جوانی آنها شتاب بیشتری به این جریان پویا داده است.

وی افزود: حس سرودن در مردم منطقه جنوب یک حس ذاتی و درونی است. در جنوب تعداد کسانی که این حس را با خود به همراه دارند اندک نیست؛ شاید شرایط اقلیمی این منطقه و وجود دریا و گرما، این ویژگی را شکل داده است. در کنار این ویژگی، تلاش برای نوآوری و تازه بودن نیز وجود دارد.

شهرجو گفت: در سال های اخیر هرمزگان بیشترین سهمیه را در میان شاعران پیشرو ایران داشته است که می تواند ریشه در همین جریان داشته باشد.

این شاعر و نویسنده در خصوص انجمن های ادبی موجود در هرمزگان معتقد است: اگرچه در جریان ادبی یک منطقه نمی توان از انجمن های ادبی به عنوان یک عنصر محوری برای تاثیرگذاری نام برد، با این حال در سال های گذشته جنب و جوششان بیشتر به چشم می آمد اما در سال های اخیر رونق گذشته را ندارند، شاعران امروز با بهره گیری از امکاناتی مانند چند صدایی در شعر، قید و بندهای انجمن های ادبی را بر نمی تابند و لذا دیگر تاثیر گذشته خویش را از دست داده اند.

وی با بیان اینکه از گفتمان مسوولین فرهنگی استان اینگونه استنباط می شود که دوستدار هنرمندان هستند، اظهار کرد: اما در عمل وقتی با تعطیلی اغلب انجمن های ادبی، عدم حمایت از شاعران جوان برای چاپ مجموعه هایشان و بسیاری مسایل دیگر روبرو هستیم نمی توان چندان خوشبین باشیم مگر اینکه متولیان فرهنگی استان، خلاف آن را ثابت کنند.

شهرجو در پایان با مقایسه شعر دیروز هرمزگان نسبت به شعر امروز، خاطرنشان کرد: سه جریان تاریخی را می توان در شعر هرمزگان از یکدیگر متمایز دانست؛ نخست شعر دهه ی چهل هرمزگان است که با چهره هایی مانند ابراهیم منصفی و حسن کرمی شناخته می شود که به شعر آرمان گرا و تفکر مدار آن دهه تعلق دارد. پس ازآن، دوره ی میانی شعر هرمزگان است که تحت تاثیر موج های ادبی سال های پایانی دهه ی پنجاه و دهه ی شصت شکل می گیرد. تکیه بر بازی های رایج زبانی و بهره گیری گاه و بیگاه از شعر تصویری به ویژه در اواخر دهه ی شصت از ویژگی های خاص این دوره است. دوره سوم یعنی دوره کنونی شعر هرمزگان که آغاز آن از دهه ی هفتاد بود به نوعی می تواند درخشان ترین دوره شعر هرمزگان لقب گیرد چرا که در این دوره، مجموعه شعرها یکی پس از دیگری وارد بازار کتاب می شود و به درجه ای از تثبیت می رسد.

 

آقای مدیرکل ارشاد سلام...صبح عالی بخیر...

(1)

سالها پیش که سر پر شور جوانی مان به آسمان می ساییدقرابت نزدیکی با مجموعه فرهنگ و ارشاد داشتیم خیلی از روزها برای صبحانه هم در اداره ارشاد و البته سالهای بعدش در فرهنگسرا حاضر بودیم . در شهر کوچک ما پشت سر هم شب شعر بود که برگزار می شد بچه های تئاترهم همیشه برای اجراهای عمومی چیزی در آستین داشتند و ایضاُ گروههای دیگر مانند هنرهای تجسمی ، خوشنویسی و موسیقی و ...سخت مشغول تلاش و فعالیت بودند پای ثابت جلسات هفتگی شعر میناب میناب آقای کرمی رئیس وقت اداره ارشاد بود و حاج آقایی که مدیرکل ارشاد بود چقدر صمیمانه به جلسه مان می آمدکه برای اولین بار گمان کردیم او یکی از اعضای جدید انجمن است .

این حرفها را چند وقت پیش وقتی پیامک یک دوست ناشناس به دستم رسید  یادم آمد دوست خوش خیال من در پیامکش مرا به اولین جشنواره شعر میناب دعوت کرده بود. می خواستم برایش بنویسم ...صبح به خیر دوست من ...تو آن زمان که در این شهر...کجا بودی؟...

(2)

آن وقت ها در مجموعه فرهنگ و ارشاد استان پر بود از آدمهای غیر بومی از مدیرکل و معاونینش گرفته تا روسای مناطق و شهرستان ها...در یکی از برنامه های فرهنگی وقتی برای اولین بار همایون امیرزاده مدیرکل فعلی فرهنگ وارشاد را دیدم و گفتند او رئیس فرهنگ و ارشاد رودان است چقدر خوشحال شدم و البته در دلم آرزو کردم چطور می شد اگر جای این آدمها عوض شود همایون از جنس خودمان است او درد ما را بهتر می داند او شلاق لوار خورده عذاب شرجی را چشیده است.ولی جوان بودیم و آرزوهایمان هم بوی جوانی میداد...چه می شود کرد؟؟

(3)

ابراهیم پشکوهی و گروهش مدتی است که برای اجرا در تهران به سر می برند فرصتی که به سختی نصیب گروه های تئاتر شهرستانی می شود . در فضای مجازی بازتاب این حضور را مطالعه می کردم و البته به عنوان یک هرمزگانی چقد خوشحال شدم ولی وقتی صفحات وبلاگ بچه های هرمزگانی را خواندم تازه روی دیگر سکه را هم دیدم نمی خواهم بزرگنمایی کنم اما حکایت دردناکی را خواندم یک گروه شهرستانی که بدون شک با تکیه بر توانمندیهای خود این فرصت مغتنم را به دست آورده است اینگونه مورد بی مهری قرار می گیرد و از بس تن ماهی می خورند شکل تن ماهی می گیرند و هر روز باید آواره ی یک خوابگاه تازه شوند ...واقعن حکایت دردناکی اسنت...اینگونه نیست؟؟

(4)

آقای مدیر کل سلام...صبح عالی بخیر ...نمی دانم این روزها چه اندازه پای درد دل هنرمندان استان نشسته اید آیا حرفهایشان را شنیده اید می دانید وقتی هنرمندی برای استاندار عقده گشایی می کند یعنی چه ؟! فکر نمی کنید میان شما و جماعت هنرمندان دیوار بلندی قد کشیده است آقای مدیرکل ! شما که از جنس خودمان بودید ، شما که با دردها ، شما که با حرفهای ما غریبه نبودید شما که حتی مرکز نشین هم نبودید آیا می دانید حالا در شهرستانها و مناطق چه خبر است ؟ آقای مدیر کل ! دلمان خیلی گرفته است به بیست سال پشت سرمان نگاه می کنیم که تنها دلخوشی اش نستالژی غریبی است که اشک مان را در می آورد آقای مدیر کل سلام...

به بهانه روز جهانی وبلاگ

        

پاییز 82 وقتی برای اولین بار با راه اندازی وبلاگ سمت دریا فضای مجازی را تجربه کردم بجز چند وبلاگ فعال مانند بندرعباس سیتی و سیاورشن و...وبلاگ نویس چندانی در استان هرمزگان وجود نداشت این روزها اما وبلاگ و وبلاگ نویسی نه تنها در استان هرمزگان بلکه در سراسر کره خاکی پدیده ای همه گیر شده است خیلی از کسانی که شاید تا چند وقت پیش این موضوع را جدی نمی گرفتند اما این روزها با دقت و وسواس بیشتری این پدیده ی جهانی را زیر نظر گرفته اند.

در سالهای اخیر وقوع چند رویداد فرهنگی در استان هرمزگان توجه مردم این استان را نیز به سمت جایگاه ویژه ی وبلاگ نویسان سوق داد در میان این موضوعات به دستگیری خبرنگار یک هفته نامه ی محلی و پیگری های چند وبلاگ نویس ، تخریب فرهنگسرای شهید آوینی و بازتاب آن در وبلاگ های استان می توان اشاره کرد. اگر چه تا آن زمان شعاع حرکتی وبلاگ نویسان در بیشتر مواقع تا حوزه ی مسایل فرهنگی بود اما این روزها دیگر این مرزبندی ها وجود ندارد و نویسندگان وبلاگ ها خود را آزاد می دانند تا در هر موضوعی ورود کنند.

اگرچه تنوع موضوعی در صفحات وبلاگهای استان چندان به چشم نمی آید اما این تنوع در نویسنگان این صفحات کاملاٌ آشکار است این روزها در میان نویسندگان وبلاگ ها از هر صنفی را می توان سراغ گرفت : رجل سیاسی ، هنرمند ، روزنامه نگار، کارمند ساده ، پزشک ، کاسب و... البته شاید یکی ازدلایل یکنواختی موضوعی در میان وبلاگها با وجود تنوع وبلاگ نویسان اصرار همه ی آنها به نگاه از یک دریجه و الزاماٌ به یک نقطه ویک تصویر باشد موضوعی که گاهی مخاطبان این صفحات را از دیدن مطالب مشابه و گاهی کپی شده متعجب می کند.

پرداختن به مسایل و مشکلات استان یکی از موضاعات ثابت بشتر صفحات وبلاگ هاست موضوعی که گاهی استمرار در بازتاب آن به نشانه هایی از امید منتج شده است  در روزهای اخیر موضوع امنیت در بندر عباس و مرگ فریده جعفری از موضوعاتی بودند که به شکل گسترده در وبلاگ های استان بازتاب داشت. یک صدا بودن وتوجه بیشتر وبلاگ نویسها به این دو موضوع  حرکتی قابل تحسین بود. البته در این میان وبلاگ های تخصصی نیز جایگاه خاص خود را دارند این نوع بلاگ اگرچه تعدادشان اندک است  و صرفاٌ پیرامون یک موضوع خاص مطلب می نویسند اما  گاهی در حوزه ی تخصص خود بسیار مفید فایده بوده اند.

وجود شمار زیادی وبلاگ در استان هرمزگان که البته به شدت هم در حال افزایش است دست مخاطبان را برای انتخاب باز گذاشته است تا از میان صفحات مختلف بهترین ها را انتخاب کنند در این شرایط وبلاگ نویسان نیز برای اینکه همچنان در این عرصه بمانند ملزم به رعایت قواعدی می باشند.وبلاگ نویسی در صنعت رسانه اگر شرایط  برقراری اینترنت مهیا باشد شاید برای راه اندازی آن مشکلات چندانی نباشد و خیلی ها این تصور را داشته باشند که وبلاگ نویسی کا چندان دشواری نیست اما در شرایطی که آمار وبلاگ ها روز به روز بالا می رود اصلاٌ اینگونه نیست نثر وبلاگی نثری خاص است اگر سلامت نثر را به عنوان شرط اولیه بپذیریم از ویژگی های دیگر می توان به شبه ژرنالیستی بودن آن اشاره کرد در این نوع نثر ایجاز جایگاه ویژه دارد. تازگی سوژه ، مستند بودن و رعایت اصل امانت داری از دیگر موضوعاتی است که نویسندگان وبلاگ ها باید به آن توجه خاص داشته باشند. البته مسایلی مانند قالب وبلاگ و...از جمله مواردی است که باید به آن توجه داشت.