در آن سالهای آغازین که پرسش گرانه مجموعه های شعر امروز را جستجو گر بودم دوست شاعری مجموعه «تنفس صبح» قیصر امین پور را برایم فرستاد گرچه در آن روزها نتوانست تمام عطش مرا از پرسش های پیرامونی ام پاسخی باشد اما حس زلالی که در ورای آن نازک اندیشی ها و صمیمیت شاعر آشکار بود برایم قابل تامل بود.
قیصر از شاعران نسل دوم انقلاب بود که واقعیت گرایی مخصوصن در شعرهای اخیر او به وضوح به چشم می آمد گرچه در باور جامعه امروز ما قیصر یک ادیب آکادمیک بود اما حضور درخشانش در حوزه شعر کودک و نوجوان حکایت از رو.ح لطیف وطبع نازک او داشت.
حرفهای ما هنوز نا تمام...
تا نگاه می کنی:
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش از آن که با خبر شوی
لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود
آی...
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان چقدر زود
دیر می شود
«قیصر امین پور»
دلی اگه کویرن
تو دست شو اسیرن
چهمی به آبیه هو
یه مرد ماهیگیرن
شو که ابوت و غربت
شو که ابوت وظلمت
چهم امیدی وازن
به دریای محبت
کی سر خوان دریا
سفره دلی شکوفا
باررون عشق ببارت
سوغات دست دریا
روز خوشی بیارت
گل به زمین ببارت
شاخه ای گل یاس
توی دلی بکارت
دریا چه مهربونن
دلی یه آسمونن
بایه که مردمونی
قدر خوشی بدوننزمستان 82 وقتی برای اولین بار صفحات وب را ورق می زدم گمان نمی گردم در میان این صفحات چندان دوام بیاورم اما به فاصله کوتاهی اولین صفحه وبلاگم را با عنوان «سمت دریا» ثبت کردم که البته تا امروز هم در این صفحه از شعر و ادبیات می نویسم ابتدا با پرشین بلاگ شروع کردم وبعد با راهنمایی دوستان خوبم به بلاگ اسکای رسیدم البته در این مدت میهن بلاگ و بلاگفا را هم امتحان کردم امروز به جز سمت دریا در «هرمز نو» هم می نویسم...وبلاگ و وبلاگ نویسی امروز بسیار گسترده شده است جایی می خواندم که بیش ازهشت ملیون صفحه فارسی در انترنت وجود دارد.
آشنای من با صفحات وب از جستجویم در وبلاگهای ادبی آغاز شد بچه های استان فارس ، خوزستان ،خراسان وشمال ایران آن روزها در این زمینه خیلی فعال بودند کم کم با وبلاگ نویسان هرمزگانی آشنا شدم
شاید اطلاعاتم در این زمینه کافی نباشد اما در آن روزها بندرعباس سیتی وبلاگ فعال و خوبی داشت سیاورشن هم مثل همین روزها انژریک و فعال بود تعداد دیگری هم بودند که در بندر لنگه و میناب وبلاگ نویس بودند. وبلاگ نویسها در آن ایام عمومن تخصصی نمی نوشتند مطالب اجتماعی والبته گاهی خبری دستمایه نوشتنشان بود.
امروز همراه با گسترش روز افزون صفحات وب در هرمزگان هم شاهد اقبال گسترده علاقمندان خصوصن
جوانان به وبلاگ نویسی هستیم با تنوع بیشتری در موضوع وبلاگها روبرو هستیم اما هنوز وبلاگهای تخصصی شمارشان اندک است نثر وبلاگی که کم کم جایگاه خود را به عنوان یک نثر خاص تثبیت می کند تنها در شماری از وبلاگهای هرمزگانی نمود دارد به لحاظ فضا وظاهر وبلاگها ،بازتاب اقلیم و جغرافیا بسیار مشهود است استفاده از بلاگ اسکای هم در میان هرمزگانی ها رواج بیشتری دارد.
صحبت از وبلاگ نویسی در هرمزگان بدون ذکر نامی از سیاورشن بی انصافی است. سیاورشن از خوبهای هرمزگان در عرصه وبلاگ نویسی است او به جز صفحه بسیار خوبی که دارد با تلاش خستگی ناپذیرش بسیاراز وبلاگ نویسان هرمزگانی را وامدار محبت خود کرده است قلم سلیس و روان همراه با چاشنی نوعی طنز نثر سیاورشن را دلنشین و خاص کرده است .حرکت تحسین برانگیز سیاورش در زمان تخریب فرهنگسرای شهید آوینی، دستگیری روزنامه نگار هرمزگانی ونوشته های متنوع او از زمان بیماری تا درگذشت خواننده فقید هرمزگانی (ناصرعبدالهی) بدون شک شایسته تحسین بود.
بیشتر مطالب سیاورشن این روزها در حوزه موسیقی دنبال می شود والبته در سایه نثر زیبا ، نگاه هوشمندانه و اطلاعات مفیدش همچنان خواندنی و زیباست اما سیاورشن می تواند در سایر حوزه ها هم مطالبی در خور ارایه کند. برای او و سایر وبلاگ نویسان هرمزگانی آروزی موفقیت و سربلندی دارم.