دیروز غروب قرار بود به دعوت یکی از دوستان هنرمندم در یک نشست با اهالی موسیقی شرکت کنم مکان تشکیل جلسه فرهنگسرای شهید بهشتی میناب بود در راه آمدن به این فکر می کردم که هدف تشکیل این جلسه باید چه موضوعی باشد لحظه ای هم خودم را سرزنش می کردم که چرا بیشتر کنجکاوی نکردم.
مدتها بود به فرهنگسرا نیامده بودم جلو در آقای عسکری نوازنده وآهنگساز خوب مینابی که هماهنگ کننده این جلسه بود را دیدم و در ادامه دوستان دیگر:سراجی و تراهی و...
جلسه در اتاق رییس ارشاد برگزار شد و این بر تعجب هر چه بیشتر من افزود بعد از صحبت یکی -دو نفر تازه فهمیدم هدف از برگزاری این نشست تشکیل یک گروه موسیقی مستقل!!! است...
نوبت من رسیده بود باید صحبت می کردم: موسیقی در شهر ما دو روی یک سکه است روی اول بضاعت موسیقی میناب است که توانمندی آن بر هیچکس پوشیده نیست در گستره موسیقی هرمزگان سهم میناب حضوری قابل توجه است حضوری که همواره با نوازندگان چیره دست وخواننده های توانا همراه بوده است بسیاری از سازهای موسیقی بومی این منطقه در میناب ریشه ای عمیق و استوار دارند بسیاری از چهرهای مطرح امروز موسیقی هرمزگان از دامن این خاک هنرمند خیز برخاسته اند:قنبراحمد رضاصادقی و....
اما روی دیگر سکه چیز دیگریست:بر خلاف توانمندی موسیقی میناب به لحاظ استعداد ؛جایگاه سخت افزاری آن بسیار سست و متزلزل است این شهر تاریخی با این قدمت در موسیقی هنوز برای برگزاری کنسرت موسیقی پاپ با مشکل مواجه است سالن مناسبی برای تمرین گروه های موسیقی مهیا نیست استودیو برای ضبط که بماند به جای خود و....
تا به خودم آمدم دیدم ای دل غافل ...دوباره نشسته ام پای درد...به چهره تک تکشان که نگاه می کردم می توانستم ادامه این قصه را به خوبی بخوانم اما دیگر ...باز باید آنها را به دلهای عاشقشان واگذار می کردم تا صبوری کنند...صبوری ...صبوری ...
زبان به عنوان یک پدیده اجتماعی همواره در ملل مختلف یک عنصر تعین کننده و تاثیر گذار بوده و هست. زبان فارسی با گنجینه ای که قرنهای متمادی نویسندگان شاعران و محققین بر غنای آن افزوده اند همواره باعث فخر فارسی زبانان بوده است.
گسترش روز افزون اینترنت و به تبع آن صفحات فارسی زبان که آمار تخمینی آن به هشت ملیون صفحه فارسی می رسد بدون شک چالش جدیدی را فرا روی زبان کهن فارسی قرار داده است.
وبلاگ ها به عنوان صفحات نوشتاری که باعث هجوم هرچه بیشتر فارسی زبانان به اینترنت شدند امروزه جایگاه قابل تاملی را برای خود فراهم کرده اند. البته بنده در این نوشتار قصد تحلیل این پدیده را ندارم تنها به طرح این موضوع یعنی نثر وبلاگ ها بسنده می کنم.
بدون شک ویژگی مشترک تمام وبلاگ های فارسی زبان استفاده از نثر زیبای فارسی است در مورد نثری که در این صفحات رواج یافته دو نظریه مطرح است گروهی از محققین به استفاده بی قید وبند تعدادی از کاربران اینترنتی از زبان فارسی هشدار داده اند نثری که اغلب کاربران در صفحات خود از آن سود می برندبا فارسی معیار فاصله دارد. و بیشتر به زبان گفتار نزدیک است ورود هر اصطلاح یا واژه ای به حریم آن آزاد است و استفاده از اصول نگارشی خاصی مورد نظر نیست.
در مقابل این گروه تعداد دیگری از محققین خلاف این عقیده را دارند این گروه معتقدند زبان به عنوان یک پدیده اجتماعی ناگریز از قرار گرفتن در مقابل این چالش هاست . هر وبلاگ یا صفحه ای در اینترنت به فراخور موضوع خود نوع نوشتنش را نیز انتخاب می کندو نمی توان به نوع خاصی از نوشتن اصرار کرد. ورود بسیاری از واژه های بیگانه نیز به عرصه زبان فارسی البته باید با اصول و قواعدی همراه باشد اما بدون شک بر غنای دایره لغات فارسی افزوده خواهدکرد.