شعر میناب:فرازها و فرودها

       با تلاش شاعره خوش ذوق بندر عباسی –محبوبه اسماعیلی - صفحه ادبی هفته نامه گامرون به شعربچه های میناب اختصاص داشت وشعر تعدادی از شاعران امروز میناب در این صفحه به چاپ رسیده بود.  با پیشنهاد خانم اسماعیلی قرار شد نقدی برای این شعر ها داشته باشم .به همین منظور ،مرور دوباره شعرها را از سر گذراندم وصحبتی نیز با شاعران این صفحه ، اما آنچه حاصل شد بیشتر تاملی بر شعر امروز میناب است تا نقد شاعران  این صفحه ادبی .

      بی گمان شعر امروز میناب ،حال وهوای امروز خود را مرهون حرکت سازنده ومنجسم  جوانا نش در سال  1369است سالی که در باور بسیاری  از هنرمندان مینابی ،نقطه عطفی در تاریخچه شعر این شهرستان بود  این حرکت اگرجه با حضور تعدادی از جوانان خوش ذوق مینابی وتعدادی از پیشکسوتان هنر وادبیات این شهر آغاز شد اما درادامه راه توانست جمع  بسیاری ازجوانان علاقه مند به شعر وشاعری رابه جمع خود اضافه کند: سیده زهرا حسینی نزاد ،مجید رهپرور ، مرضیه ترکمانی ،بلقیس بهزادی،سید احمد بنادری از جمله چهره هایی بودند که در آن سالها خوش درخشیدند در ادامه نسل دیگری هم به این جمع اضافه شد که درواقع حاصل تلاش بچه های نسل اول بودند: ابراهیم آرمات، یعقوب سهوزاده، کبری فدوی، غلام امینی ، از فعالان نسل دوم شاعران میناب بعد از آن سالها بودند.

               

     اما حکایت امروز شعر میناب حکایت دیگری است به باور خیلی از فعالان این عرصه ،بعد از تحولاتی که در انجمن شعر وادب در سال 1382 انجام گرفت . گستره شعر این خطه هنوز نتوانسته است توان گذ شته خویش را بازیابد . با وجود اینکه نسبت  به سالهای  پیش ،به ظاهر تعداد جلسات شعر خوانی بیشتر شده است اما اندک اختلافات درونی ،نداشتن  استراتژی خاص وفقدان یکنقد سازنده نتوانسته است این جلسات را پر رونق کند شعر شاعران این روزهای میناب تامل برانگیزاست تعداد زیادی از شاعران گروه اول میناب  متاسفانه گوشه عزلت گرفته اند واز شاعران گروه دوم نیز  تنها ابراهیم آرمات وتا حدودی کبری فدوی درعرصه باقی مانده اند اما تعدادی نیز از جوانانی هستند که در واقع در این سالهای اخیر به جمع شعر میناب اضافه شده اند والبته بیشتر شان از بازماند گان سال 1382هستند این جوانان برای تثبیت خود تلاش وافری می کنند اما آنچه امروز شاهد آن هستیم فضا های یکسان شعری ،تکرارویکنواختی ، تاثیر پذیرهای طولانی مدت که بر شعر امروز میناب سایه افکنده است .

     ضرورت یک حرکت نو ، خواسته شعر امروز میناب است حرکتی که می تواند این رخوت ویکنواختی رااز میان بر دارد وروحی تازه در این کالبد بدمد امید است  با حضور  چهره ها یی جوان وبا انگیزه  هر چه زودتر شاهد شکوفایی وبالندگی شعر میناب  باشیم .